دستگیری سارقان و عوامل آتش سوزی دانشگاه مازندران

روابط عمومی دانشگاه مازندران:

دستگیری سارقان و عوامل آتش سوزی  دانشگاه مازندران

       پایگاه خبری میلاد بابلسر:سارقان و عوامل آتش سوزی اداره پشتیبانی دانشگاه مازندران دستگیر شدند و بخش زیادی از اموال مسروقه به دانشگاه عودت داده شد.

       به گزارش روابط عمومی دانشگاه مازندران، در پی وقوع آتش سوزی در ساختمان اداره پشتیبانی واقع در پردیس دانشگاه مازندران، از آنجا که این آتش سوزی، غیرعادی و مشکوک به نظر می رسید موضوع به نهادهای امنیتی ارجاع گردید و پیگیری های لازم از طریق مسئولان ذیربط با طرح شکایت در دادگستری انجام شد.

       بنا به گفته ی معاون توسعه و پشتیبانی دانشگاه مازندران، با پیگیری های به عمل آمده از طرف دانشگاه مازندران و نهادهای مسئول امنیتی، ماموران محترم آگاهی مراتب را در دستور کار خود قرار دادند و الحمدالله موفق به شناسایی و دستگیری سارقان و عوامل آتش سوزی ساختمان مورد نظر شدند..

       دکتر نوذری با اشاره به این مطلب که متهمان، به سرقت و آتش سوزی اعتراف کردند، از استرداد بخشی از اقلام مسروقه خبر داد و خاطرنشان کرد: با شناسایی و دستگیری سارقان، بخشی از اقلام مسروقه که در منازل عوامل آتش سوزی جاسازی و مخفی شده بود نیز کشف و مسترد گردید.

       عضو هیات رییسه ی دانشگاه مازندران در پایان با بیان اینکه آتش سوزی می تواند منشا خسارات مالی و جانی فراوانی باشد از عموم همکاران دانشگاهی درخواست کرد تا اصول ایمنی را در تمام امور خود مراعات کنند تا انشاءالله شاهد آتش سوزی و هدر رفت منابع دانشگاه نباشیم.

        یادآور می گردد: ساختمان اداره پشتیبانی دانشگاه مازندران ساعت 2 و 57 دقیقه صبح روز سه شنبه مورخه 30 تیرماه سال جاری دچار حریق شد و کاملا از بین رفت. طبق نظر کارشناسان، شواهد و قرائن بر مبهم بودن و احتمال مشکوک بودن این آتش‌سوزی دلالت داشت که اکنون با دستگیری عوامل این آتش سوزی، صحت این موضوع مشخص شده است.940818

نقش رسانه ها در شکل گیری و تغییر نگرش

به نام آنکه چشم دشمن و دوست

به هر جانب که باشد جانب اوست

   عصر ما عصرارتباطات و فناوری اطلاعات است و در این میان رسانه ابزاری مناسب برای تنویر افکار عمومی در عصر حاضر می باشد. این ابزار فرهنگی، باید فضایی را برای برخورد سالم و سازنده اجتماعی، سیاسی و فرهنگی از طریق ارائه دیدگاه ها و اطلاع رسانی مناسب در بین جامعه جهانی ایجاد نماید،در واقع ارائه این فرایند از سوی رسانه ها، بیانگر توسعه و پویایی تحرک جوامع کنونی محسوب می شود.

  ایده تفکر مهندسی و تنویر افکار عمومی از سوی رسانه ها با تأکید بر نظریات ارتباطی دهه های 1930 تا 1960 شکل گرفته است، بر اساس این پاردایم ها، رسانه ها در شکل گیری و تغییر نگرش جنگ روانی، تبلیغات، شایعه سازی و شایعه پراکنی در بین اذهان عمومی تأثیر بسیاری دارند، و رسانه ها نقش موثری در شستشوی افکار عمومی می توانند ایفاء کند. در واقع در اواخر قرن بیستم رسانه ها با توجه به نقش مؤثری که در گفتمان های سیاسی و اجتماعی جوامع ایفاء کرده اند در تلاش بودند که ارتباطات اثر بخشی بر روی شهروندان ایفاء نمایند، که بخشی از این ارتباطات اثر بخش از طریق ایجاد شایعه سازی و رواج شایعه پراکنی در بین شهروندان یک جامعه بوده است، بر این اساس رسانه های جوامع مستقیماً در برابر جنگ و قدرت نرم قرار می گیرند، که از سوی امپریالیسم خبری در حال توسعه و رشد می باشد.بر اساس چنین پیامد رسانه ای،امپراتوری رسانه ای از طریق مدیریت بحران و بحران سازی به هدایت افکار عمومی می پردازد،که به نوعی مهندسی افکار عمومی در قالب ابزارها و فنون مختلف از جمله شایعه در دو قرن اخیر تا به امروز روبه رشد است. از دیدگاه چاکوتین «برای تأثیر  بر افکار عمومی باید از طریق رسانه و ارتباطات فراگیر یک یا چند محرکه، از جمله شایعه غریزه اساسی انسان را به شدت تحریک و به سوی هدف های خاص و تسلط بر افکار عمومی هدایت می کند.» ( کازنو،1364: 58).

   در واقع بعد از جنگ سرد، سیاست غرب به صورت یک فعالیت تلویزیونی درآمده است و سیاستمداران غربی به بازیگران یا هنرپیشه های سینمایی و تلویزیونی تبدیل شده اند، که توانسته اند مخاطبان بسیاری را در سراسر جهان تحت تأثیر عقاید، نگرش ها، افکار و برنامه های خود قرار دهند، و روند تولید بسته های سیاسی خود را از طریق رسانه در اختیار افکار عمومی قرار دهند تا صفت جدیدی با محوریت متخصصان حرفه ای برای رسانه ها بوجود آورند.در واقع بخشی از این بسته های سیاسی با ایجاد شایعه و شایعه پراکنی در ارتباط با افکار عمومی تحت شرایط و ظرفیت های خاص در چارچوب نظریات ارتباطاتی شکل می گیرد

   در جهان امروز شایعه یکی از موارد وقوع بحران های رسانه ای است، که با قدرت تأثیر بر افکار عمومی شکل می گیرد.بر این اساس ارائه تعریف علمی از بحران رسانه ای در عصر حاضر ضروری به نظر می رسد. در واقع بحران رسانه ای(شایعه) در قرن حاضر در کنار بحران های اقتصادی،سیاسی و اجتماعی حائز اهمیت است. بنا به تعریف، « بحران رسانه ای حالتی است که در نتیجه آن توازن برنامه ها ی رسانه دگرگون شده و مسئولان امور رسانه ای به تناسب حالت به وجود آمده ناچار به ترسیم یا تعویض برنامه های از پیش تعیین شده می گردند. نکته مهم اینجاست که بحران رسانه ای بر خلاف بیشتر بحران ها- که مبتنی بر عامل های درونی و موضوعی مرتبط با خود هستند- بیش از آنکه به مسایل درونی مانند تغییر ناگهانی در مدیریت رسانه- مربوط باشد با سایر بحران های بیرونی مرتبط است.» ( عیوضی،1388: 253)

  امروزه بخشی از محتوای اساسی رسانه های جهان به گونه ای است که توجه آن ها به شایعه و جنگ روانی "برخورد"سوق یافته است،در واقع شایعه در رسانه ها یکی از ابزارها و کارکردهای مهم  مسئله " برخورد" از مسائل هفت گانه ارزش خبری در رسانه تلقی می گردد. وجود کارکرد شایعه یکی از دلایل آشکار اثبات ادعای مهم بودن نقش رسانه ها در اعلان جنگ را می تواند بیان کرد. از این رو در هنگام جنگ و بحران در یک جامعه چه به صورت داخلی و خارجی رسانه ها می توانند در بر راه اندازی جنگ روانی و گسترش بحران دامن زنند.گالتونگ(Galtong (معتقد است که وجود بحران شایعه در رسانه در مواردی چند باعث انحراف اذهان عمومی می شود. « 1- پرداختن به بحران شایعه و جنگ روانی در بین افکار عمومی منجربه خشونت و قطب گرایی و اقدامات غیر منطقی بدون توجه به دلیل ستیزه های حل نشده خواهد شد. 2- وجود شایعه در رسانه، در بوجود آوردن دوگانگی در اذهان افکار عمومی بسیار موثر است. 3- وجود شایعه بر این امر منجربه شده که نوعی مانی گرایی در بین افکار عمومی ایجاد شود که طرفی را خوب معرفی کند و طرف دیگر را بد معرفی نماید. 4- وجود شایعه  از طریق رسانه در اذهان افکار عمومی نوعی جنگ اجتناب ناپذیر را بدون راه حل های دیگر بوجود می آورد. 5- وجود شایعه از طریق رسانه نوعی ابهام را در تنویر افکار عمومی ایجاد می کند، که این مسئله در بروز زمینه های جنگ رسانه ای بسیار مؤثر است. 6- در واقع شایعه از طریق رسانه نوعی اعلان جنگ روانی است که افکار عمومی را  تحت تاثیر قرار می دهد، این تاثیر باعث شکل گیری ضرر و زیان به مخاطبان مورد اثر گذار می شود، در نتیجه مخاطبان داغ دیده حقوق شان بعد از خاتمه شایعه، نادیده گرفته می شود، و رسانه مذکور هیچ گونه توضیحی درباره اقدامات کاهش این ضرر و زیان بعد از خاتمه جنگ روانی ارائه نخواهد داد و همچنین رسانه های درگیر در زمان اجرای جنگ هیچ اقدام مثبتی برای خاموش کردن جنگ روانی نمی کنند. 7- در واقع رسانه ها هیچگونه توضیحی در باره دلایل شدت یافتن شایعات و جنگ روانی به افکار عمومی ارائه نمی دهند.» ( سلطانی فر،1384: 34)

 در واقع وجود شایعه از طریق رسانه های داخلی و خارجی، در یک جامعه منجربه این شده است که افکار عمومی نسبت به یک مسئله و پیامد روز در شرایط استرس و نگرانی قراگیرد، و این اضطراب و پریشانی در بین افکار عمومی از سوی رسانه ناشی از مسائل سیاسی،اقتصادی و اجتماعی داخلی و خارجی می باشد، رسانه های دولتی و حکومتی در یک جامعه پریشان با توجه به گسترش شایعات باید به ناچار، برنامه های عادی و روزمره خود را در جهت تنویر افکار عمومی در مورد مسئله شایعه شده با یک تدبیر علمی و دقیق تغییر دهند. این پیامد از بحران هایی است که در هرجامعه ای از جمله ایران قابل بررسی است. در واقع بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، شرایط سیاسی آغاز انقلاب، علی الخصوص جنگ تحمیلی و تبلیغاتی که دشمن بر علیه جامعه ایران از داخل و خارج تدوین کرده بود، رسالت رسانه ای جامعه آن زمان ما را دچار تغییرات خاص کرده بود، و رسانه های تصویری و نوشتاری در شرایط بسیار حساس و خاص زمان جنگ، با تدبیر فرهنگی و اجتماعی در طی 8 سال دفاع مقدس، مردم را برای دفاع از میهن خود آماده و مقاوم در برابر خطرات و شایعات دشمن قرار داند. همچنین بعد از جنگ تا به امروز رسانه های جامعه در شرایط بحرانی ( خصوصاً جریان فتنه اخیر سال 88) به بعد با ارائه تدابیر خاص به تنویر افکار عمومی پرداخته اند.در شرایط فعلی جامعه ما، بحران رسانه ای ( شایعه) گریبانگیر مسائل مختلف، سیاسی( مانند استعفای یک وزیر، عدم توافق نظر مجلس با دولت،  جریان فتنه 88)، اقتصادی (سقوط ناگهانی ارزش پول ملی، سقوط بهای نفت، یارانه ها، بنزین و...)، نظامی( جنگ دول غربی با ایران و...)، ورزشی ( مسائل فوتبال- کشتی و...) فرهنگی و حوادث طبیعی ( وجود زلزله در تهران و...) و سایر مسائل می باشد.

  تسلط بر رسانه و خبرگزاری ها، ناشی از قدرت بسیار زیاد بازیگران صحنه های سیاسی و دولتی می باشد. به گونه ای که با بکارگیری اهرم های خبری و اطلاعاتی و ایجاد شایعه پراکنی در زمینه کارکردهای مختلف رسانه ای، می توان نسبت به تغییر باورها و نگرش های جمعی و یا شکل دهی به افکار عمومی، ملی و فراملی اقداماتی را انجام داد. در واقع در راستای فعالیت های جهانی و ملی برخی از گروه ها با بهره گیری از نظرات و پارامترهای امپراتوری رسانه ای نسبت به شکل گیری استبداد اطلاعاتی در ساختار جهانی و ملی اقداماتی را توانمند می سازند، که ابزار شایعه و شایعه پراکنی در جهت  استبداد اطلاعاتی در عصر حاضر نقش بسیار عمده ای در این زمینه دارد. رسانه های جهانی و ملی از طریق چنین مدیریتی امکاناتی را فراهم می سازنند تا سیاستمداران به رسانه ها دسترسی پیدا کنند و زمینه ای ایجاد نمایندکه نمایش حضور عمل آنها در رسانه ها به حداکثر رسانده شود. در واقع سیاستمداران با کنترل بر رسانه می توانند از طریق ابزار شایعه و شایعه سازی با توجه به دیدگاه احزابی خود به تنویر افکار عمومی در جهت مسائل سیاسی و حزبی بپردازند. «در واقع امروزه در فرایند جهانی شدن رسانه، شایعه در جهت دهی خواسته ها به افکار عمومی جهانی و ملی و شکل گیری عقاید،گرایش ها و رفتارها کمک بسیاری می کند، به همین علت بعضی از اندیشمندان ارتباطات اجتماعی به صورت جدی اشاره به پیامدهای خطرناک شایعات رسانه ای ناشی از شکل گیری امپراتوری فرهنگی- رسانه ای از رهگذر فرایند جهانی شدن می کنند. این امپراتوری از طریق یکی از ابزارهای خود به نام شایعه می تواند هویت های ملی، محلی، فرهنگی، دینی، اعتقادی ملت ها را مورد تهدید جدی قرار دهد. برخی نیز خطر بروز یک جنگ جهانی فرهنگی- اطلاعاتی را گوش زد کرده اند. احتمال چنبن جنگی در پی گسترش فناوری های رسانه ای در سرتاسر جهان و مقاومت ملت ها، فرهنگ ها و دین های گوناگون در برابر هجوم رسانه های جهانی، روز به روز نزدیک تر می شود.» ( اسمیت،1364: 140)

    رسانه و راهبردهای آن در جهت خنثی نمودن شایعات در بین اذهان عمومی  علاوه بر تهدید و ایجاد محدودیت برای طرف مقابل که امری بسیار ساده در مدیریت بحران و شایعه سازی است باید از راهبرد پیچیده و بسیار عمیق نفوذ در دلها و افکار را مورد توجه قرار دهد. در چنین شرایطی« رسانه وارد عمل می شود و جایگاه مهمی در این زمینه پیدا می کند. اگر بپذیریم که ثبات و امنیت ملی، تابع مستقیمی از رویکرد افکار عمومی، رضایت یا نارضایتی مردم و واکنش آنها در هنگام بحران است، به میزان نزدیک بودن رابطه رسانه ها با مدیریت بحران پی خواهیم برد. رسانه موتور محرک افکار و باورهای مردم هستند و کلید جهت دهی و سرعت حرکت این موتور را را به میزان زیادی در اختیار دارند.» ( عیوضی،1388: 264) رسانه ها در هنگام انتشارشایعه برای اینکه اثرات آن را بر افکار عمومی کاهش دهند باید به ارائه راهکارهای امنیتی در بخش های مختلف رسانه ای چون " تکامل تدریجی"، " تقویت ضریب مقاومت و آسیب پذیری"،" خود ترمیمی"، " صرفه جویی"، همزیستی"، " عدالت"، " پیوستگی منافع"، "مشارکت"، " آینده نگری" و "برنامه ریزی" را در جهت تنویر افکار عمومی ضروری بپردازند.

    یکی از کارکردهای اساسی مدیریت بحران در برابر شایعه با توجه به انتقال سریع اطلاعات غلط و تأثیر آن بر افکار عمومی، باید با همان شتاب و سرعت انجام گیرد، پاسخ سریع، به موقع و حساب شده به شایعه رواج یافته است.در واقع اگر رسانه مذکور به موقع واکنش سریع نشان ندهد، شگفت زدگی و غافلگیری اولین عامل مخربی می باشد که شایعه بر افکار عمومی می تواند اثرگذارد، در برخی از مواقع برای دست به کار شدن، پاسخ گفتن و عمل کردن، فقط چند ساعت یا کمترین زمان وجود دارد،که رسانه با تدابیر خاص باید سریعاً واکنش مناسب را نشان دهد. در صورتی که واکنش مناسب شکل نگیرد، افکار عمومی سریعاً تحت تأثیر اخبار و مطالب شایعه قرار می گیرند، بر این اساس رسانه باید در هر شرایطی آمادگی لازم برای غلبه را داشته باشد. افکار عمومی به ویژه وقتی در بحران هایی چون مشروعیت،بی اعتمادی،سوانح،بلایای طبیعی، نا آرامی های شهری،رسوایی های مدیران و کارگزارن دولت، اعتصاب ها و... شکل می گیرد، مدیریت رسانه نسبت به چنین بحران هایی حساسیت بیشتری باید نشان دهد، و سریعاً دست به کار شود.در مواجه با چنین بحران هایی اولین اقدام لازم و حیاتی دسته بندی حقیقت و واقعیت می باشد،رسانه باید با دقت و ظرافت ویژه ای نسبت به جداسازی و اطلاع رسانی واقعیت های موجود، شایعات و همچنین مواردی که به عنوان جنگ روانی به کار گرفته می شود اقدام نماید. بیشتر تصمیمات حساس بدون شتابزدگی باید به صورت منطقی و واقعی در همان ساعت ها و روز های اول ایجاد  بحران گرفته شود. همچنین باید بی درنگ عامل های چندگانه که در شدت گرفتن یا ادامه یافتن بحران دخالت دارد را شناسایی کرد، و تصمیم مناسب را به کار بست. مخاطبان اصلی پیام نیز باید شناسایی شوند که  امری ضروری است،باید برنامه ریزی و انتقال پیام متناسب با خواسته آنها شکل گیرد.گرچه هیچ بحرانی به طور کامل مشابه بحران های دیگر نیست ولی شباهت های قابل توجهی بین آنها وجود دارد. از این جمله می توان به تصمیم گیری سریع، وجود راه حل های محدود، برخورد با گروه هایی باهدف متضاد،لزوم واکنش سریع، وخیم بودن پیامدهای تصمیمات اشتباه، و غیره اشاره کرد.«بنابراین هرگاه جامعه های دیگری دچار مشکل می شوند باید از خود بپرسند" آیا ممکن است این مشکل برای ما نیز به وجود آید؟" به همین دلیل باید مراقب تغییر رفتارها،دیدگاه ها و رویدادهای غیر منتظره بود و آنها را پیش بینی نمود. به این منظور باید به به کارکنان سطوح میانی و حتی پایین رسانه ها نیز آموزش داد که نشانه های بحران را شناسایی کرده و اتفاق هایی که ممکن است از دید مدیران ارشد پنهان بماند،گوشزد کنند. چرا که نقش رسانه ها در این مرحله نقش مهم، حیاتی و قابل توجه است. از سوی دیگر رسانه ها با پیگیری و گوشزد کردن ضعف ها می توانند تا حدود زیادی از رشد بحران آمیز آنها جلوگیری کنند.» ( زارعیان،1386: 24)

   اگر چه ارائه اطلاعات غلط در جهت تخریب نظام سیاسی و اجتماعی حاکمیت جامعه از مخرب ترین عوامل برهم زننده آرامش جامعه می باشد، و منجربه ایجاد بحران می گردد،کنترل اطلاعات نیز یکی از وظایف رسانه ها برای مقابله با بحران رسانه ای و مهندسی افکار عمومی است. در برخی از بحران های اجتماعی و سیاسی نباید رسانه ها اجازه به اطلاع رسانی غلط و دروغ بدهند، و برخی از رسانه ها و گروه های معاضد با نظام سیاسی و اجتماعی وقت به صورت افسار گسیخته، دست به هرگونه اطلاع رسانی می کنند. نهادهایی که در این موارد دچار بحران هستند باید توالی و سلسله مراتب پاسخگویی به رسانه ها را تعریف کنند و در گام اول، هر رسانه ای باید یک سخنگو برای دستگاه خود معرفی کند، شرایط نباید به گونه ای باشد که اطلاعات بین تمام کارکنان یک مجموعه منتشر گردد.

ارتباط و هنر رسانه برای جذب مخاطب یکی از ویژگی های مهم جامعه انسانی در تمام دوره هاست.رشد و گسترش آن در دوره اخیر به قدری سریع بوده است که، صاحب نظران آن را فصل جداکننده جامعه معاصر از زمان های گذشته دانسته اند؛ و به همین دلیل نیز عصر حاضر را عصر ارتباطات نامیده اند. دلیل دیگر نیز آن است که هرگونه ارتباط بر ارکان چهارگانه " فرستنده- گیرنده- پیام و ابزار انتقال پیام" استوار است. از میان این موارد شاید بتوان گیرنده پیام یا مخاطب را مهم ترین رکن دانست. چرا که هرگونه ارتباط، با هدف تأثیرگذاری بر مخاطب صورت می گیرد و لازمه دستیابی به هر هدفی- که از طریق ایجاد، گسترش، تنوع و تکثیر رسانه ها در دنیا دنبال می شود-برقراری ارتباط با مخاطب است. از این رو یکی از جنبه های مدیریت راهبردی و بحرانی رسانه تأکید بر گیرنده پیام و افکار عمومی است. به همین دلیل شناخت مخاطب برای دستیابی به اهداف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خاص ضروری است. صاحبان و سیاستگذاران رسانه ها نیز در راهبردهای کلان و چشم اندازهای بلند مدت به دنبال دستیابی به همین هدف هستند. افکار عمومی و مخاطب پیام انتخاب گر هستند. گستره وسیع شبکه های وسیع مختلف رسانه ای نیز قدرت انتخاب آنها بالا برده و در چنین شرایطی اعتماد رسانه ها به ویژه در زمان بحران، تا حدود زیادی به میزان رضایت مخاطبان وابسته است. برای رسیدن به این مهم، شناخت محیط داخلی، پیرامونی و بین المللی و همچنین زمان و نحوه اطلاع رسانی ویژگی های مخاطبان و اجزاءآن از جمله عواملی هستند که نباید آنها را نادیده گرفت. زیرا با شناخت این ویژگی ها است که رسانه می تواند بحران ساز یا بحران زدا باشد.

/ گردآورنده : محمد عمرانی . آبان 1394

 منابع

اسمیت، آنتونی،1364. «ژئوپولتیک اطلاعات» ترجمه فریدون مشیری، چاپ اول، انتشارات سروش،تهران.

دادگران محمد،1384. « افکار عمومی و معیارهای سنجش آن»، چاپ دوم، انتشارات مروارید، تهران.

زارعیان، داوود،1386. « شناخت افکار عمومی»، چاپ اول، انتشارات جهاد دانشگاهی واحد تهران، تهران.

رفیع پور، فرامرز،1378. «  وسایل ارتباط جمعی و تغییر ارزش‌ها» چاپ اول، انتشارات کتاب فردا، تهران.

سلطانی فر، محمد،1384. « رسانه ها،بحران های نوین و جنگ های پست مدرن»، ماهنامه سنجش و پژوهش12، شماره 42 و 43، تهران.

 ضیایی پرور، حمید،1383. « جنگ نرم، جنگ رسانه ای». چاپ اول، موسسه فرهنگ مطالعاتی و تحقیقات بین المللی، تهران

 عیوضی،محمد رحیم،1388.« مدیریت رسانه ای و مهندسی افکار عمومی»،  مجله علمی – پژوهشی مطالعات تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، دوره دهم، شماره 2، انتشارات داشگاه فردوسی، مشهد.

کازنو،ژان،1364. « قدرت تلویزیون» . ترجمه علی اسدی، چاپ اول، انتشارات امیر کبیر، تهران.

 محسنیان راد، مهدی، 1381. « آسیب شناسی توجه به صلح در رسانه» ماهنامه رسانه، دوره 13، شماره 4، ص 78-70.

مسعودی، امید، 1382. « روش های جدید خبری در جنگ دوم خلیج فارس»، ماهنامه سنجش و پژوهش10، شماره 34، تهران.

Email: [e-mail]